[Algemeen]   [Teams]   [Extra]   [Standen]   [Archief]

::  Meer nieuws uit Hoei

:: De strijd in de C2 Challenge bespraken we hier al elders, tijd om nog eens de kampioen aan het woord te laten. Stéphane Boelens: "“Ongelooflijk gewoon! Na al die jaren opnieuw de Challenge winnen, mooier kan niet. Ik reed echt in een perfecte context dit jaar. Francis Leroy, overigens zelf kampioen in de Challenge in 1992 en al kampioen als preparateur met Olivier Collard in 2002, zorgde er iedere keer opnieuw voor dat we een perfecte wagen aan de start kregen. Ik ben dan ook heel blij voor hem en zijn team, alsook voor dé man achter dit hele project Dirk Colman van het Roeselaars AutoCenter. Zonder hen was dit allemaal niet mogelijk geweest.” Co-piloot Björn Degandt: "“Dit is echt ongelooflijk. Een waar plezier om in dit team en opnieuw met zo’n groot piloot te mogen rijden dit jaar, na de gebeurtenissen in december 2003. De titel was overigens mijn grote wens dit jaar en ik wil die dan ook opdragen aan mijn overleden vriend en piloot, Rik Vanhuysse, maar ook aan zijn ouders, die mijn grootste supporters zijn geworden dit jaar. Bedankt!”

:: Robby Vanhees kende slechts een korte trip met de Ford Puma Kit Car van Pauwels. Al op de eerste proef liep het mis. Robby: "Ik wou zaterdag stelselmatig deze nieuwe wagen leren kennen en vertrouwen krijgen op het vettige Condroz-parcours. Als ik zondag een paar goeie tijden op de tabellen kan zetten, ben ik tevreden." Zover kwam het echter niet. Co Smeets: "Na 2 km reden we linksvoor lek op KP 1, met nog 9 km te gaan. Daardoor scheurde wellicht de uitlaatcollector. KP 3 en 4 werden afgewerkt met veel lawaai en beduidend minder vermogen. Tot overmaat van ramp blokkeerde halfweg die 4de proef de bak in eerste versnelling. We bereikten de service maar het probleem zat in de bak en de opgave was dus onvermijdelijk." Puma kit car in de Condroz was een test in functie van het komend seizoen. Helaas was het optreden te kort om er al definitieve conclusies voor 2005 aan vast te knopen...

:: De Punto van het Fiat Punto Junior Team moest voor het eerst in drie jaar aan de kant met een mechanisch defect. Jammer, want Bernd Casier voelde zich op de vettige Condroz-wegen. Co Miclotte na de eerste proeven: "Het begin van de wedstrijd is volledig conform onze verwachtinge. De wagen presteert heel goed en Bernd zit met veel vertrouwen aan het stuur. We weten precies waarom en waar we de seconden verloren." Na drie proeven stonden Casier en Miclotte als achtste algemeen en vierde Super 1600 geklasseerd. Op de vierde proef, de 6,57 km lange proef van Ben-Ahin, liep het echter na ongeveer één kilometer mis. Bernd: "We kwamen uit een T-rechts en ik begon op te schakelen op de lange rechte lijn. Toen ik van vierde naar vijfde schakelde, begaf de distributieriem. Onze wedstrijd was meteen afgelopen." Fabio Lazzerini van R-Tec verklaart de vreemde breuk. "Volgens de voorziene levensduur, zaten we nog goed voor 250 km. De Condroz kon geen probleem vormen. Maar, een klepheffer heeft het begeven en die heeft de distributie geblokkeerd, waardoor vervolgens de riem, overigens voor elke rally een nieuwe, gebroken is. Dat is de harde wet van een mechanische sport."

Ook teamgenote Daisy Cols moest aan de kant met haar Punto A7. "Op de rechte lijn na de jump, toen ik naar vijfde schakelde, hoorde ik een enorm lawaai in de versnellingsbak. Plots was er 'niets' meer. We beseften meteen dat het afgelopen was." De vijfde had het begeven. "Dit onderdeel wordt door de Alfa Romeo's 156 gebruikt op circuit. Normaal moet het onderdeel 24 uren kunnen overleven. Hier had het 6 uren op de teller!, verklaarde Fabio Lazzerini ontgoocheld. "Dit probleem had niets te maken met het defect dat onze opgave veroorzaakte in Landen. Toen brak immers een tussenas, die overigens nieuw was. Ik weet niet wat gezegd, behalve misschien dat het niet ons weekend was."

:: Larry Cols werd voor de start van de wedstrijd niet als zegefavoriet aanzien. "Gelet op het parcours, weten we dat we het ritme van die wagens niet zullen kunnen volgen. We zullen ons concentreren op de overwinning in Super 1600." Toch draaide het anders uit, want Cols sloot de eerste dag af op een derde plek.

Op zondag begon Larry pas echt in de wedstrijd te komen, na zijn griepje in het begin van de week. Co-piloot Filip Goddé: "Gisteren zat Larry niet in de wedstrijd. Hij leek niet gemotiveerd, hij remde te vroeg. Vandaag was het anders. Het bewijs zijn de sporen van de gordels op mijn schouders door de vele remzones waar Larry extreem laat in de remmen ging. Gisteren waren die sporen er niet... In dergelijke omstandigheden is het heel belangrijk om je piloot goed te kennen. Door veel met Larry te rijden, heb ik hem leren kennen. Ik heb echt geprobeerd om hem rustig te houden, om geen vragen te stellen en om niet te praten als hij daar geen zin in had. Of hem gewoon even laten slapen tussen twee proeven, wanneer hij het wenste. Ik weet niet of het daarom is, maar we rijden vandaag beter dan gisteren. Ik denk dat we een kans maken om te winnen, zeker omdat er droog weer aangekondigd wordt."

Na de opgaves van Van Woensel en Gaban en het foutje van Patrick Snijers, kon Cols kon zijn eerste Condroz-zege veilig stellen. In 2001, toen in strijd met Bruno Thiry, was Cols er ook al eens dicht bij maar toen reed hij lek in de laatste kilometers. "Daar heb ik geen moment aan gedacht," verklaarde Larry. "Het bewijs is mijn chrono in Marchin, waar ik destijds lek reed. Nu reed ik er de scratch." Cols en Goddé wonnen de rally met uiteindelijk 21"8 voorsprong. Renault behaalde ook de merkentitel, mede geholpen door de vierde plaats van Jan deWinkel en de zesde plaats van Kris Princen.

:: Phil Nijs werkte de Condroz af met zijn Subaru Impreza WRX, onderhouden door Jos Boon. Co-piloot Ward Hanssens vertelt: "Voor ons nieuwe team was dit slechts de tweede rally samen. Een rally waar we op de proef gesteld werden, maar waar we met een goed gevoel en resultaat uitkomen. Het begon al bij het bekendmaken van de startnummers. We kregen nummer 89, wat we zelf ‘lichtjes’ overdreven vonden, zeker gezien het feit dat mannen zoals Perneel en Derynck 54 en 55 kregen, mannen waar we normaal gezien mee kunnen wedijveren. Een brief naar de koersdirectie en de sportcommissie leverde niks op, we startten op onze voorziene plaats. Phil, die sinds twee weken verlost was van zijn steunverband na zijn schouderoperatie, startte zaterdag vrij behouden. We maakten moeilijk ritme want het vertrouwen en de fysieke kracht waren er nog niet om door te gaan op de vettige wegen. Toen de wagen een aantal keren uitbrak, had Phil duidelijk moeite om die terug te halen. Zijn schouder belette namelijk korte en snelle bewegingen. Vandaar ook dat we bepaalde passages héél voorzichtig en traag afwerkten. We draaiden niet zoals we zelf wilden, maar de combinatie van de vuile, verraderlijke wegen, Phil’s operatie en het late startnummer (startuur) hadden hier veel mee te maken.

Phil en ik praatten er zaterdagavond open over en we besloten om het ritme op te voeren, mocht het zondag droog zijn. Wat zagen we? Inderdaad, zondag geen etappes in het donker, zo goed als propere wegen,... Het ritme kwam heel wat hoger te liggen. We hadden een ideaal mikpunt met Ferdi en Filip, mannen die er ook altijd en overal voor gaan. We vertrokken met een 16-tal seconden achterstand de zondagmorgen. Als snel namen we een tiental seconden terug op de eerste twee proeven, maar de derde proef was Ferdi opnieuw een goeie 5 seconden sneller. Op KP Vieux-Waleffe kregen we een normtijd en op KP Wanzoul draaiden we exact dezelfde tijd. In de tweede boucle op zondag was het een identiek scenario. Tweemaal sneller, en op Nandrin–Engis was de Focus ons opnieuw te snel af. Voor de lus van de laatste twee KP’s reden we het podium over met een achterstand van 7 seconden op Ferdi. Phil besloot om die seconden te gaan zoeken op de jump in Vieux-Waleffe. We reden op die proef een strak ritme en Phil ‘vloog’ effectief de jump over, aan de uitzinnige supporters en de vele (foto)camera’s te zien een spectaculaire jump!. Wat zagen we na de TC? Inderdaad, 7.2 seconden sneller dan Perneel en Collez! We vertrokken in de richting van Wanzoul in de wetenschap dat we voor Ferdi geslopen waren met 0.2 seconden (!) voorsprong én dat we er de vorige ronde krak dezelfde tijd draaiden. Phil loste nu niet meer, we verbeterden in het schemerdonker zelfs onze vorige tijd op Wanzoul met een volle seconde. Aan de finish klonk het verdict, Ferdi was 2.3 seconden trager dan ons. We hadden hem te pakken, met een mooie 43ste plaats als gevolg, eigenlijk 42ste na het declasseren van onze teamgenoot Verreydt bij Jos Boon. We reden tevreden terug naar Hoei. Phil had wel last, maar de spankracht werkte als het ware verdovend voor zijn schouder.Hopelijk houdt deze schouder het ook na zo’n zware inspanningen, want volgend weekend staat de Rally van Luxemburg op ons programma. En ik kan je verzekeren, met de Phil Nijs van afgelopen zondag aan het stuur in Luxemburg gaan we mooi uit de hoek komen.

Voor de criticasters die me soms vragen wat ik bij deze (voor hen) ‘oude’ man ga zoeken, heb ik een simpel antwoord. Mochten velen dit nog kunnen op 58-jarige leeftijd kunnen, dat ze zich dan maar eens tonen! Phil is niet meer de man die voor iedere seconde gaat op de proeven, hij heeft ook een grote verantwoordelijkheid met het runnen van zijn zaak. Puur voor het amusement rijdt hij nog zijn wedstrijden. Maar wees er maar zeker van, het tempo ligt vaak hoog, en hij kan verdomd goed met een wagen overweg. Mijn samenwerking met Phil kan ik enkel maar toejuichen. En wees gerust, we laten nog mooie dingen van ons zien. We zijn met een ambitieus plan bezig voor volgend jaar, maar op tijd en stond berichten we jullie hier meer over."

:: Chris Van Woensel reed het langst aan de leiding van deze Condroz Rally. Zaterdagavond bedroeg zijn voorsprong 0.7 seconden, een bonus die normaal gezien groter moest zijn. "Op de twee laatste proeven hadden we problemen met de elektronica. Een sensor sloeg plots op hol. Daardoor draaide de motor stationair op 3000 t/min, in plaats van 1000 t/min. Die sensor stuurt echter ook het differentieel aan. Door de storing werd het vermogen soms naar het verkeerde wiel gestuurd, waardoor de wagen heel moeilijk te controleren was. In Vaux-Borset zijn we serieus gespind! We verloren daardoor wel onze voorsprong, maar het technisch probleem was snel verholpen. Een simpele reset van de elektronica volstond."

Zondagmorgen voelde hij de hete adem van Pascal Gaban in zijn nek, en de bandenhandelaar uit Schriek besloot er dan ook voluit voor te gaan. "Voor de Belgische Gr.N-titel was een podiumplaats voldoende, maar in overleg met onze sponsors en het team, werd beslist resoluut voor de overwinning te rijden. Hinken op twee gedachten, dat gaat niet. We zijn dus voluit in de aanval gegaan. Op de eerste proef was Gaban 6 tienden sneller, in Vierset namen wij weer twee tienden terug."

Van Woensel moest blijkbaar iets te veel risico's nemen om Gaban achter zich te houden, want op de volgende KP liep het goed fout. "In een snelle rechtse, die we aan 170 km/h in vijfde versnelling namen, schoof de wagen over de vier wielen. Ik kende de plaats en wist dat je die bocht snel kan nemen. Jammer genoeg schoven we een beetje te ver naar buiten. Naast de baan was echter geen berm, maar ging de talud steil naar beneden. Het linkerachterwiel kwam naast de baan, haakte in de grond en daardoor gingen we over de kop… Het was een zware klap. We zijn drie keer gerold. De wagen is zwaar beschadigd. De veiligheidskooi is zelfs geplooid… We hebben gespeeld en… verloren. Game over."

:: De C2 Challenge kende dit weekend geen uitermate spannend verloop. Winnaar Boelens, voor de Condroz al bijna zeker van de titel, vertelt: ""Aanvankelijk had ik niet de intentie om me te mengen in de strijd voor de overwinning. Ik wilde zeker geen risico's nemen, want mathematisch kon Marnic me nog passeren in het algemeen klassement. Mijn resultaat bewijst dat het, ondanks het indrukwekkend sterke startveld, zeker mogelijk was om een paar bonuspunten te pakken. Toen ik merkte dat ik, zonder te forceren en op mijn eigen tempo, toch de maat nam van Alexandre, kon ik me niet meer bedwingen en heb ik gereden om te winnen. Door de foutjes en de lotgevallen van mijn tegenstanders werd het makkelijker. Toch was de tweede dag nog stresserend, zeker omdat de wegen heel vettig en verraderlijk waren. Vooral dankzij Bjorn, die me heel goed geholpen heeft als copiloot, is alles heel goed verlopen. Wat een opluchting!"

Achter Boelens was Stéphane Petitjean - die op de eerste dag 50" straftijd opliep na de vervanging van een ophangingsdriehoek - de snelste van het pak. Hij kreeg de tweede plaats echter niet op een dienblaadje gepresenteerd. Voor de slotronde bedroeg het verschil tussen Petitjean, Van Lancker en Bragard minder dan drie seconden! Petitjean haalde het van Van Lancker, terwijl Bragard nog leek red. Achter Bragard werden Servais en Van Loo vijfde en zesde. Opgaves waren er van Romain (sortie), Boesmans (sortie), Cherain (motor) en Burton (sortie). De eindstand in de C2 Challenge 2004: 1.Boelens 195; 2. Van Lancker 165; 3. Petitjean 149; 4. Servais 122; 5. Flohimont 106.

Terug naar de nieuwspagina